Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΟΤΗΤΑ!!!

Πολύ ενόχλησε
τον Γιάννη Πρετεντέρη
η φράση του ΓΑΠ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!
Περαστικά σου
και... megalicius!!!

Κυριακή 10 Μαΐου 2009



Στην τελική ευθεία βρίσκεται η ενεργοποίηση άνω των 1.100 καμερών σε όλη την Αθήνα, ενώ η χρήση του υλικού παρακολούθησης ως αποδεικτικού στοιχείου σε περίπτωση τέλεσης αξιόποινων πράξεων προβλέπεται σε τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών η οποία, θα ενσωματωθεί στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, που συζητείται αυτές τις ημέρες στην επιτροπή της Βουλής (το εν λόγω νομοσχέδιο αφορά μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της ιατροδικαστικής υπηρεσίας και στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών).

Το πλέον ενδιαφέρον είναι ότι η χρήση των καμερών παρακολούθησης θα γίνεται εφεξής χωρίς εισαγγελική άδεια και το υλικό που θα μαγνητοσκοπείται θα αποθηκεύεται για ορισμένες ημέρες ώστε να εξετάζεται και στη συνέχεια, αν δεν προκύπτουν επιβαρυντικά στοιχεία για πρόσωπα, θα καταστρέφεται.

Το περιεχόμενο της διάταξης είναι ολοκληρωμένο και στην αιτιολογική έκθεση που θα συνοδεύει την τροπολογία θα επισημαίνεται, κατά πληροφορίες, η ανάγκη να ενισχυθεί η αστυνομία για να αντιμετωπιστεί η έξαρση της εγκληματικότητας με πιο αποτελεσματικά μέσα, όπως είναι η αυστηρότερη επιτήρηση των δημόσιων χώρων. Στη λογική αυτή θ’ αξιοποιηθούν περίπου 1.100 κάμερες, που είτε είχαν τοποθετηθεί σε κεντρικές οδικές αρτηρίες (συνολικά 270) ή περιμετρικά σε άλλα νευραλγικά σημεία του κέντρου, είτε είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το υλικό από τις κάμερες αυτές θα αποτελεί στο εξής βασικό ενοχοποιητικό στοιχείο στην περίπτωση επεισοδίων κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων. Για την εκτεταμένη χρήση των καμερών στην πρωτεύουσα, χωρίς την έγκριση των εισαγγελικών αρχών, ενημερώνει σχετικά το υπουργείο Εσωτερικών την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Η ανάγκη λειτουργίας κλειστού συστήματος τηλεόρασης, του συστήματος C4Ι, προέκυψε ως γνωστόν, με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που στάθηκε αφορμή για τη διατήρησή τους και στη συνέχεια για λόγους ασφαλείας. Τα αλλεπάλληλα αιτήματα της ΕΛ.ΑΣ. προς την Αρχή Προστασίας ώστε να της δοθεί άδεια να τοποθετήσει κάμερες ασφαλείας 24ωρης παρακολούθησης σε επιλεγμένους χώρους (σήμερα λειτουργούν περίπου 49 για τη διαχείριση της κυκλοφορίας, καθώς οι υπόλοιπες είτε έχουν «ξηλωθεί» είτε έχουν υποστεί φθορές) απορρίπτονταν. Με απόφασή της η Αρχή, στις αρχές Αυγούστου του 2005, έχει κρίνει παράνομη τη λειτουργία των καμερών για σκοπούς άλλους πέραν της διαχείρισης της κυκλοφορίας, όπως άλλωστε είχε αποφανθεί και με προηγούμενη απόφαση τον Νοέμβριο του 2004.Το θέμα οδηγήθηκε, με προσφυγή της ΕΛ.ΑΣ., στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η ολομέλεια του οποίου κατήργησε την εκκρεμούσα δίκη και αποφάνθηκε πως απαιτείται ειδική νομοθετική ρύθμιση, στην οποία και προχώρησε η κυβέρνηση.Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τη διάταξη που θα διευρύνει τη βάση συλλογής γενετικών δεδομένων με στοιχεία τα οποία θα συγκεντρώνονται στη νέα τράπεζα DNA της αστυνομίας, δεν υπάρχει ακόμα οριστική απόφαση για τη διαμόρφωση του περιεχομένου της. Κάθε απόφαση συναρτάται, από τις συζητήσεις που γίνονται με ΗΠΑ, αλλά και με τις αυξημένες ανάγκες ευρωπαϊκής αστυνομικής συνεργασίας. Πάντως, η τάση που διαφαίνεται είναι να γίνεται λήψη δειγμάτων όχι μόνον όσων καταδικάζονται για σοβαρά εγκλήματα (παράβαση του νόμου για το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία), αλλά για το σύνολο σχεδόν των αδικημάτων.Τέλος, θα μελετηθεί αναλυτικά και σε «βάθος χρόνου» το θέμα νέας ρύθμισης για τη διευκόλυνση των εισαγγελικών αρχών στην έκδοση ενταλμάτων για κατ’ οίκον έρευνες με διαδικασίες «εξπρές».
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ SCOTLAND YARD,ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΠΡΑΞΗ "ΤΑ ΟΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ" ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΗΣ...ΠΛΕΟΝ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ, ΕΙΣΒΑΛΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΕΩΝ, E-MALS ΚΤΛ...ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΝΟΜΙΜΟ.
ΠΡΕΖΑ TV

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ = ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ = ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Η μόνη ουσιαστική ψήφος διαμαρτυρίας
είναι η ΨΗΦΟΣ στο ΠΑΣΟΚ!
Να φοβηθεί η ΔΕΞΙΑ να μην επιβάλλει νέους φόρους!

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ http://stephanosmytilineos.blogspot.com/

Νέοι φόροι έρχονται μετά τις Ευρωεκλογές! Νέοι φόροι που θα πέσουν πάλι στις πλάτες των μισθωτών! Νέοι φόροι που ΔΕΝ θα τους πληρώσει η ολιγαρχία! Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανίκανη να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, αδύναμη να τα βάλει με τα πλουτολατρικά αφεντικά της, ρίχνει τα βάρη της ανικανότητάς της στις πλάτες των πολιτών! Ωστόσο, παρά την τεράστια λαϊκή δυσαρέσκεια, το ΠΑΣΟΚ προηγείται στα γκάλοπ για τις Ευρωεκλογές με ένα οριακό (λίγο πάνω, λίγο κάτω) 3%... έτσι λένε οι δημοσκόποι, έτσι λένε οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ.
Ο λαός εγκλωβισμένος στην προπαγάνδα που λέει "ΠαΣοΚ - ΝΔ, ίδιοι είναι", ανενημέρωτος για τις θέσεις του Κινήματος και τις εξαγγελίες του Γιώργου Α. Παπανδρέου, παραπληροφορημένος από τα τραστ των εκδοτών, αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ λες και είναι όλο αυτό τον καιρό "συγκυβέρνηση" της Δεξιάς και στρέφεται προς τα λεγόμενα "μικρά" κόμματα, τα οποία θα ήσαν κάποια λύση, εάν είχαν τις λύσεις! Και στρέφεται σε αυτά, νομίζοντας ότι έτσι θα... διαμαρτυρηθεί! Θεωρεί, ότι εάν βάλει τους Οικολόγους στην Ευρωβουλή ή στη Βουλή θα "δώσει" κάποιο μήνυμα!
Πριν όμως φθάσουμε στη σημασία των... "μικρών", ας δούμε ποιο μήνυμα στην πραγματικότητα θα δώσει;
Το εξής ένα: Άλλοθι στη Δεξιά -σε περίπτωση μικρής διαφοράς από το ΠΑΣΟΚ- να εφαρμόσει την πιο σκληρή και απάνθρωπη φορολογία, που θα μας γονατίσει, θα μας τσακίσει, θα μας οδηγήσει στην εξαθλίωση! Γιατί αυτό θα είναι το μόνο πραγματικό μήνυμα που θα λάβει το Μαξίμου! ΕΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΙΟΥΝΕ ΤΟ ΑΙΜΑ, ας σκεφθούμε με σύνεση και ας δώσουμε στο ΠΑΣΟΚ το ηχηρό προβάδισμα που θα τρομοκρατήσει την ολιγαρχία και τα κομματικά τσιράκια της! Που θα αποτρέψει την περαιτέρω λεηλασία μας!
Ας δούμε όμως τη σημασία των "μικρών": Η κομμουνιστική Αριστερά (ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ) είναι η Αριστερά της διαμαρτυρίας! Ποτέ δεν είχαν ή έχουν λύσεις εφικτές, μόνο συνθηματολογούν! Αλλά, αλήθεια, ποιες λύσεις άραγε θα μπορούσαν να προτείνουν; Όπου κυβέρνησαν στο παρελθόν (για παράδειγμα ανατολικό μπλοκ) το μόνο που κατάφεραν ήταν να εγκαθιδρύσουν τυραννίδες και να βυθίσουν ολόκληρους λαούς σε μεσαιωνικές συνθήκες, σε καθεστώτα ανελευθερίας και μαρασμού!
Οι οπαδοί των -εξ αριστερών- δικτατοριών (του προλεταριάτου και καλά) και φορείς αυτών των νοοτροπιών, παριστάνουν σήμερα τους τιμητές και κριτές του ΠΑΣΟΚ, οι ίδιοι που δεν δίστασαν στην ακόρεστη επιθυμία τους για εξουσία να συγκυβερνήσουν πριν από 20 χρόνια με τον Μητσοτάκη και έτσι να ανοίξουν το δρόμο για επάνοδο της Δεξιάς στη διακυβέρνηση της χώρας τη μαύρη τριετία 90-93! Και δεν χωρά εδώ επιχείρημα ότι άλλαξαν οι εποχές! Οι ίδιοι που τότε "συνεργάστηκαν" με τους "ταξικούς εχθρούς" τους, οι ίδιοι στην ουσία ηγούνται ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ! Αυτοί είναι!
Μετά έρχεται το άλλο "ανέκδοτο" της πολιτικής μας σκηνής, οι περιβόητοι Οικολόγοι - Πράσινοι! Αυτοί που, στο όνομα δήθεν της οικολογίας, συγκεντρώνουν τις κατεξοχήν ψήφους διαμαρτυρίας! Ο λαός τους βλέπει "θετικά" στη λογική ότι όλο και κάτι θα κάνουν για το περιβάλλον και τέλος πάντων από δαύτους τι "κακό" να μας βρει;
Και όμως, αυτοί οι μασκαρεμένοι ως δήθεν ακτιβιστές υπέρ του περιβάλλοντος, είναι και οι πιο επικίνδυνοι για τα εθνικά μας θέματα! Είναι ο πολιτικός φορέας που μέσω του προέδρου του Μιχάλη Τρεμόπουλου είχε προτείνει να μην εγκατασταθούν παλιννοστούντες Έλληνες Πόντιοι στη Θράκη, και επίσης είχαν προτείνει να τιμηθεί ο Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσαλονίκη (ο εθνικιστής σφαγέας Ελλήνων και Αρμενίων) ως "τέκνο της πόλης" με το να μετονομαστεί η οδός Παύλου Μελά (που φέρει το όνομα του ήρωα μακεδονομάχου) σε οδός Κεμάλ Ατατούρκ! (βλέπε αντιδράσεις: Μιχάλης Τρεμόπουλος - Οικολόγοι Πράσινοι στην Κομοτηνή: απαντήσεις πάντως ΔΕΝ πήραμε! ). Οι ίδιοι πάλι "φλερτάρουν" με τα Σκόπια, αποφεύγοντας να πάρουν θέση ξεκάθαρη για όσα τους καταλογίζουν και τους θέλουν υποστηρικτές της ανύπαρκτης σλαβομακεδονικής εθνότητας, λέγοντας σε επίσημη ανακοίνωσή τους ότι:
Για μας είναι δεδομένο ότι η ευρύτερη Μακεδονία έχει πολυεθνική ιστορία αιώνων και καμιά εθνότητα ή χώρα δεν είναι «πιο Μακεδόνες» από τις υπόλοιπες. Παράλληλα, όμως, κάθε χώρα και κάθε περιφέρεια έχει η ίδια τον τελικό λόγο για το όνομά της. Όπου δύο κοινωνίες αυτοπροσδιορίζονται με το ίδιο όνομα, αποτελεί βασική χειρονομία καλής θέλησης να εξειδικεύσει κάθε πλευρά το δικό της αυτοπροσδιορισμό, λαμβάνοντας υπόψη την αντίστοιχη επιλογή της άλλης. Τέτοια ζητήματα, όμως, δε μπορούν να μετατρέπονται σε διπλωματική σύρραξη ούτε σε ζήτημα γοήτρου ή ταπείνωσης ολόκληρων κοινωνιών.
Και είναι να απορεί κανείς: Αυτούς θα στείλουμε στην Ευρωβουλή να υπερασπιστούν τα δίκαια της Ελλάδας; Αυτή την "παρέα" που θέλει να τιμήσει τον Κεμάλ, δεν θέλει τους Πόντιους στη Θράκη και εξισώνει τους Μακεδόνες με τους εθνικιστές Σλάβους και Βούλγαρους διεκδικητές της μακεδονικής ταυτότητας;
Γιατί αν ασχολούνταν μόνο με το περιβάλλον, χαλάλι τους -έστω και ως διαμαρτυρία- η ψήφος στις Ευρωεκλογές! Εδώ όμως οι... "Οικολόγοι - Πράσινοι" βλέπουμε ότι έχουν και άλλο πολιτικό λόγο, άσχετο με την ταμπέλα τους και ιδιαίτερα ανησυχητικό!
Καταλήγουμε λοιπόν στο εξής απλό και λογικό: Η μόνη ψήφος ουσιαστικής διαμαρτυρίας, αλλά και εγγύησης για μια υπερήφανη, ισχυρή, δημοκρατική και ΕΛΕΥΘΕΡΗ Ελλάδα, είναι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Α. Παπανδρέου! Και με εμάς, τους Δημοκράτες Αριστερούς, αποφασισμένους να στηρίξουμε και να περιφρουρήσουμε το πρόγραμμα του Κινήματος και τις εξαγγελίες του προέδρου μας, ο ελληνικός λαός οφείλει να απεγκλωβιστεί από τα ψευτοδιλήμματα, να συσπειρωθεί στο παλλαϊκό μέτωπο κατά του νεοφιλελευθερισμού και να βρεθεί, ο λαός, νικητής την επομένη των εκλογών!

Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Νίκος Τεμπονέρας. Η ιστορία αυτή δεν τέλειωσε

Η αποτυχημένη επιχείρηση ανακατάληψης
από τους τραμπούκους της ΟΝΝΕΔ του Ε.Π.Λ. Κομοτηνής

Από τον ΝΙΚΟ ΒΑΒΑΤΣΙΚΛΗ http://nikosvavatsiklis.blogspot.com/

Σχολική περίοδος 1990 – 1991. Δεκαπέντε χρονών παιδιά, ξεκινούσαμε την περιπέτεια του Λυκείου στο τότε Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο στην Κομοτηνή, που συμπλήρωνε τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του. Πιο πολιτικοποιημένη η γενιά μου από την σημερινή, έβλεπε μετά από τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, μέσα σε διάστημα 12 μηνών, μια «σταθερή», «φιλελεύθερη» κυβέρνηση, αυτή του Μητσοτάκη.
Μετά από μερικές διδακτικές ώρες και ένα πρώτο χρονικό διάστημα προσαρμογής στο σχολείο, έρχεται μια είδηση που αργότερα θα αποτελέσει την δημιουργία ενός μαθητικού και φοιτητικού κινήματος, που ακόμη ουσιαστικά δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Βασίλης Κοντογιαννόπουλος (ο οποίος υπήρξε και βουλευτής του ΠαΣοΚ) προσπαθεί να φέρει στη βουλή ένα νομοσχέδιο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Τα αντιδραστικά μέτρα αυτής, γίνονται γνωστά και είναι το θέμα συζήτησης στις νεολαιΐστικες παρέες για αρχή και στις γενικές συνελεύσεις των λυκείων μετέπειτα.
Τον Νοέμβριο του 1990 και μετά από ένα μπαράζ διαδηλώσεων στους δρόμους όλης της χώρας από απολυμένους εργαζομένους εργοστασίων και δημόσιων οργανισμών, έρχονται οι πρώτες λιγοστές καταλήψεις σε σχολεία της επαρχίας. Το Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Κομοτηνής ήτανε ένα από τα σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη από την πρώτη μέρα του αγώνα των μαθητών. Αρχές Δεκεμβρίου, οι περισσότερες σχολές των ΤΕΙ και ΑΕΙ της χώρας, ακολούθησαν το παράδειγμα μας. Και τότε σαν χιονοστιβάδα, ξεκινούν ένα – ένα τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα να κλείνουν. Χιλιάδες μαθητές, σε κάθε γωνιά της χώρας έγραψαν τη λέξη «ΚΑΤΑΛΗΨΗ» στις πόρτες των σχολείων τους. Μια πραγματική έξαρση, με συνελεύσεις και κατειλημμένα σχολεία σε κάθε χωριό, κωμόπολη και μεγάλη πόλη.
Τα κοινά συντονιστικά προσπάθησαν και έδωσαν ένα γενικό πλαίσιο αγώνα που αποτυπώθηκε στις κεντρικές ανακοινώσεις των κατά τόπους Συντονιστικών Επιτροπών Καταλήψεων μαθητών – φοιτητών – σπουδαστών. Το πρώτο πανελλαδικό συλλαλητήριο πραγματοποιήθηκε στις 14 Δεκέμβρη 1990 και το δεύτερο στις 18 του ίδιου μήνα ακόμα πιο μαζικό, με συγκλονιστική ζωντάνια και πάθος των μαθητών. Το κεντρικό σύνθημα εκείνων των ημερών ήταν το «ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ». Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη και το Υπουργείο Παιδείας περίμεναν να εκτονωθεί η κατάσταση στο χώρο των καταλήψεων, λόγω των εορτών των Χριστουγέννων. Μα αρκετές καταλήψεις, τόσο στις σχολές ΑΕΙ – ΤΕΙ, όσο και σε πάρα πολλά Λύκεια συνεχίζονται και στις διακοπές των Χριστουγέννων. Ναι, είχαμε κάνει γιορτές στο υπό κατάληψη σχολείο μας. Μπορεί τα παιδιά που ήμασταν μέσα στο κτίριο να μην ξεπερνούσαμε τους σαράντα, αλλά το αίμα μας έβραζε. Ο Χάρης Λ., ο Μπάμπης Β., ο Γλάρος, η Κούλα, ο Σπύρος, ο Νίκος Α., εγώ και πολλοί άλλοι υποδεχόμασταν το 1991 μακριά από τις οικογένειες μας και μέσα στο σχολείο. Μια χρονιά που για τους περισσότερους από εμάς, θα μας στιγματίσει πολιτικά.
Οι μηχανισμοί του κράτους ανησυχούν και κινούνται προς την καταστολή. Η γραμμή τους: να ανοίξουν τα σχολεία με κάθε τρόπο! Συσκέψεις και εγκύκλιοι του Υπουργείο Παιδείας προς τους διευθυντές των σχολείων δίνουν οδηγίες για κατασταλτικά μέτρα. Να κοπούν οι αλυσίδες και τα λουκέτα στις πόρτες των σχολείων. Να παρθούν απουσίες έστω και στο πεζοδρόμιο του κάθε σχολείου. Να γίνουν «συστάσεις» στους γονείς των καταληψιών μαθητών. Ταυτόχρονα ετοιμάζεται το σχέδιο των «αγανακτισμένων πολιτών», γονείς και «γονείς» που θα κάνουν φασαρίες και επεισόδια έξω από τα σχολεία. Τα μέτρα καταστολής αρχίζουν να εφαρμόζονται από το πρωί της 6ης Ιανουαρίου 1991.
Μία μέρα νωρίτερα και κατά ένα περίεργο τρόπο, από την συντονιστική επιτροπή της κατάληψης του Πολυκλαδικού Λυκείου Κομοτηνής, αποχωρούν οι μαθητές που ανήκουν στη ΝΔ και μας προτρέπουν να κάνουμε το ίδιο.
«…δεν οδηγούν πουθενά αυτά τα μέτρα που πήραμε σαν μαθητές…».
Στις 7 Ιανουαρίου, ανήμερα του Αη Γιάννη, φτάνουνε στα αυτιά μας από φίλους, γονείς, καθηγητές, συμμαθητές ότι κακό θα συμβεί και καλό θα ήταν να αποχωρήσουμε. Η απάντηση του μαθητικού κινήματος άμεση και καταλυτική. Δυνατές επιτροπές περιφρούρησης, κοινά συντονιστικά με φοιτητές – σπουδαστές, ενημέρωση του λαού της πόλης με εξορμήσεις, η ΕΛΜΕ έξω απ’ το σχολείο. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι το Πολυκλαδικό Λύκειο αποτελούσε στην Κομοτηνή το προπύργιο για τον αγώνα των μαθητών και αν «έπεφτε», θα τελειώνανε όλα.
Τα βράδυ της ίδιας μέρας, ο τότε Νομάρχης Ροδόπης Διονύσης Καραχάλιος (μετέπειτα υποψήφιος βουλευτής της Πολιτικής Άνοιξης) σε συνεργασία με τον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ στην πόλη και άλλους «μηχανισμούς» κινητοποιεί ομάδες τραμπούκων της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ (τους λεγόμενους «Κένταυρους» που φτιάχτηκαν σαν ομάδες κρούσης της ΟΝΝΕΔ επί προεδρίας Μεϊμαράκη και Βουλγαράκη) με σκοπό την ανακατάληψη του Ενιαίου Πολυκλαδικού Σχολείου. Επικεφαλής της ομάδας κρούσης ο πολλά υποσχόμενος πολιτικός και μέχρι τότε πρότινος υπεύθυνος της ΔΑΠ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και τότε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ Ε.Σ. και μαζί με τον υπεύθυνο του γραφείο τύπου του τότε Νομάρχη και μέλος της ΔΑΠ Μ.Κ., τον Κ.Μ., τον Π.Κ. και μερίδα γαλάζιων «συμμαθητών», μας επισκέπτονται στις 11 το βράδυ.
Μετά από ένα πεντάλεπτο διάλογο, ξεκίνησε η προσπάθεια τους, μέσα σε ύβρεις, απειλές και πετώντας μας αντικείμενα, να σπάσουν τις αλυσίδες της κεντρικής πόρτας, ώστε να προχωρήσουν στο εσωτερικό του κτιρίου και να διαλύσουν την κατάληψη. Η «νεανική άγνοια κινδύνου» που μας διακατείχε έδρασε αποτελεσματικά και την ώρα της επίθεσης των νεολαίων της ΝΔ, εμείς τους αποκρούσαμε πετώντας τους από την πλευρά μας θρανία, καρέκλες και ότι άλλο βρίσκαμε μπροστά μας. Μερικοί από εμάς, πηδήξανε τα κάγκελα με αποτέλεσμα να πιαστούνε στα χέρια μαζί τους. Τα επεισόδια παίρνουν έκταση και σε λίγο καταφθάνουν οι δημοσιογράφοι και η αστυνομία. Παρά τις δικές μας μαρτυρίες, για την αδικαιολόγητη επίθεση εναντίον μας, δεν υπάρχει καμιά σύλληψη, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι το κράτος κάλυπτε το παρακράτος.
Την άλλη μέρα το πρωί, στις 8 Γενάρη, το σχέδιο της κυβέρνησης πανελλαδικά βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Απουσίες στα πεζοδρόμια, αγανακτισμένοι «πολίτες» κυνηγούν μαθητές και χειροδικούν, διευθυντές σχολείων απειλούν. Ώσπου το βράδυ, προσπαθώντας να ακούσουμε στην ΕΡΑ Κομοτηνής τα χθεσινοβραδινά κατορθώματα μας, ακούμε κάτι που μας παγώνει το αίμα. Ίδιες ομάδες ΟΝΝΕΔιτών που προσπάθησαν με βίαιο τρόπο να ανακαταλάβουν το σχολείο μας, κάνουνε το ίδιο σε όλη την χώρα, με αποτέλεσμα στην Πάτρα ένας 38χρονος καθηγητής να πέσει νεκρός. Ήταν ο Νίκος Τεμπονέρας.
Η συμμορία των τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ επιτίθεται στο 3ο Γυμνάσιο – Λύκειο Πατρών κατά του συγκεντρωμένου πλήθους μαθητών, γονέων και καθηγητών, πετώντας πέτρες, σίδερα, γυαλιά. Στην πόρτα του σχολείου βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλον, ο αποφασισμένος δολοφόνος Γιάννης Καλαμπόκας, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος, και το υποψήφιο θύμα του. Το οπλισμένο με σιδηρολοστό χέρι του χτυπά ανελέητα στο κεφάλι. Ο λοστός καρφώνεται στο κρανίο του Νίκου. Ο Τεμπονέρας πέφτει νεκρός. Οι άνανδροι τραμπούκοι Καλαμπόκας, Μαραγκός, Γραμματικάς, Σπίνος και οι άλλοι φεύγουν από το πίσω μέρος του σχολείου αναζητώντας καταφύγιο στη νύχτα.
Οι τραμπούκοι – δράστες θα συλληφθούν 6 ολόκληρες μέρες μετά. Τους κρύβουν ο δικηγόρος Μαρινάκης (μετέπειτα πρόεδρος της ΝΟΔΕ Αχαΐας) και άλλα κομματικά στελέχη της ΝΔ, που έμειναν ατιμώρητοι, παρ’ όλες τις προβλέψεις του νόμου περί παροχής ασύλου σε καταζητούμενους για φόνο σε ανάλογες περιπτώσεις.
Την επόμενη μέρα της δολοφονίας, επικρατούσε μια περίεργη σιωπή. Λες και όλος ο κόσμος θρηνούσε βουβά τον χαμό αυτού του αγωνιστή. Στην Κομοτηνή αποφασίστηκε, την ίδια μέρα στις 11 το πρωί, στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο μια πορεία διαμαρτυρίας.Αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε και οι μαθητές μαζί με τους καθηγητές του Πολυκλαδικού Λυκείου κάτω από ένα κλίμα τρομοκρατίας, των ημερών εκείνων. «…τι πάμε να κάνουμε; Κανείς δεν θα είναι, με τόση αστυνομία δίπλα μας…», μονολόγησε ο φίλος μου Μπάμπης. Είχε όμως άδικο. Η συμμετοχή του λαού της Κομοτηνής ήτανε μαζική και πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της πόλης μας. Με μπροστάρηδες τους καθηγητές, οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, ο απλός κόσμος, όλοι μαζί ενώσαμε τις φωνές μας. ΕΝΑΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ. Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ.
Δεν θα ξεχάσω εκείνη την ημέρα, τα λόγια του καθηγητή μου στα μαθηματικά στο γυμνάσιο Θανάση Παπουλάκη: «…Νίκο, όσοι συνάδελφοι μου σήμερα δεν είναι εδώ…είναι προδότες…».
Οι 74 (!!!) ταυτόχρονες επιθέσεις της ΟΝΝΕΔ σε σχολεία όλης της Ελλάδας και όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της υπόθεσης οδηγούν σε άλλα συμπεράσματα. Συμπεράσματα όπως ότι η δολοφονία και η αναβίωση τραμπούκικων παρακρατικών ομάδων είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής της δεξιάς. Είναι κατ’ επέκταση συστατικό στοιχείο της πολιτικής της λιτότητας, της ανεργίας και της αφαίμαξης της εργαζόμενης πλειοψηφείας. Επειδή λοιπόν αντίσταση σ’ αυτή την πολιτική θα υπάρξει έτσι κι αλλιώς, είναι ανάγκη για το κατεστημένο να βρει τρόπους καταστολής των κοινωνικών αντιστάσεων. Γιατί τον Νίκο Τεμπονέρα δεν το δολοφόνησαν κάποιοι άγνωστοι όπως επικαλέστηκε η υπεράσπιση των δραστών στο δικαστήριο του Βόλου, αλλά το επίσημο κράτος, με φυσικούς αυτουργούς τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας Γιάννη Καλαμπόκα και τους τραμπούκους του και ηθικούς αυτουργούς τον Νομάρχη Αχαΐας Τάγαρη, την κυβέρνηση Μητσοτάκη και συνενόχους την αστυνομική διεύθυνση Αχαΐας.
Οι μνήμες εκείνων των ημερών δεν τελειώνουν εδώ. Γιατί όλως περιέργως, οι περισσότεροι που διαμαρτύρονταν τότε, χωρίς να ξέρουν από κοντά τον Νίκο Τεμπονέρα, του μοιάζουν κάπως. Εμείς είμαστε πάλι εδώ. Εκεί που ξεκινήσαμε. Δεν κάνανε βήμα πίσω. Και προπάντων, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!
Είναι τιμή μου που συμμετείχα στο μαθητικό κίνημα του 1990 – 1991.
Για την ιστορία, ο δολοφόνος Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια και στο Εφετείο, η ποινή του μειώθηκε. Σήμερα, αφού πέρασε κάποια χρόνια στη φυλακή, κυκλοφορεί και πάλι ελεύθερος. Από την υπόλοιπη ομάδα των ΟΝΝΕΔιτών, οι περισσότεροι «τιμωρήθηκαν» με μικρές ποινές κάποιων μηνών φυλάκισης. Όλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι και οι περισσότεροι δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες ως «γαλάζια παιδιά»…
http://nikosvavatsiklis.blogspot.com/2008/01/blog-post_13.html